ບຸນຄູນລານ

  

ປະ​ເພນີທີ 2:  ບຸນຄູນລານ (ບຸນເດືອນຍີ່).

        ບຸນຄູນເຂົ້າຄູນລານ   ຖືເປັນປະເພນີທີ່ມີຄວາມສຳຄັນອີກປະເພນີໜຶ່ງ ເພາະເປັນບຸນ ທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມເຄົາລົບ ບູຊາໃນສິ່ງທີ່ເປັນປັດໃຈຍັງຊີບອັນ ສຳຄັນຂອງຜູ້ຄົນຄືເຂົ້າ ເປັນບຸນທີ່ທຳຂຶ້ນ ເພື່ອທຳຂວັນເຂົ້າ.

        ຈຸດປະສົງກໍຄື  ຕ້ອງການເນັ້ນໃຫ້ຜູ້ຄົນລູກຫຼານ ໄດ້ຮູ້ວ່າກວ່າເຂົ້າແຕ່ລະເມັດຈະມາ ກອງຢູ່ລານເຂົ້ານັ້ນມີຄວາມເປັນມາຫຍຸ້ງ ຍາກລຳບາກພຽງໃດ  ສະນັ້ນການເຮັດບຸນຄູນເຂົ້າ ນີ້ກໍເພື່ອເປັນການບູຊາສິ່ງສັກສິດທັງຫຼາຍທີ່ມີສ່ວນ ກ່ຽວຂ້ອງກັບເຂົ້າ  ບໍ່ວ່າຈະເປັນຜີປູ່ຍ່າ ຕາຍາຍ ຜີຕາແຮກ ຫຼືເຈົ້າແມ່ໂພສົບ ເປັນຕົ້ນທີ່ປະທານເຂົ້າມາຢ່າງອຸດົມສົມບູນ.

ມູນເຫດ ແລະຄວາມເປັນມາ.

        ມີເລື່ອງເລົ່າວ່າ  ໃນຄັ້ງພຸດທະສາດສະໜາຂອງພຣະເຈົ້າກັສສະປະມີຊາຍສອງພີນ້ອງເຮັດ ນາໃນທີ່ດຽວກັນ ພໍເຂົ້າອອກຮວງເປັນນ້ຳນົມນ້ອງ ຊາຍໄດ້ຊວນອ້າຍທຳເຂົ້າມະທຸປາຍາດຖວາຍ ພຣະສົງ ແຕ່ອ້າຍບໍ່ເຫັນດີ ດ້ວຍທັງສອງພີນ້ອງຈຶ່ງໄດ້ແບ່ງທີ່ນາກັນເຮັດຄົນລະສ່ວນ ເມື່ອນ້ອງຊາຍ ໄດ້ເປັນເຈົ້າຂອງທີ່ນາ  ທີ່ໄດ້ແບ່ງກັນແລ້ວຈຶ່ງໄດຖວາຍທານແກ່ພຣະສົງຢ່າງ ພໍໃຈ  ໂດຍທຳບຸນເປັນ ໄລຍະເຖິງຫຼາຍໆ ຄັ້ງນັບແຕ່ເຂົ້າເປັນນ້ຳນົມກໍເຮັດເຂົ້າ ມະທຸປາຍາດຖວາຍຄັ້ງໜຶ່ງ ເວລາເກັບກ່ຽວ ກໍຖວາຍທານຄັ້ງໜຶ່ງເວລາມັດເຂົ້າ ກໍຖວາຍທານຄັ້ງໜຶ່ງ ເວລາເອົາຂົນເຂົ້າຂຶ້ນລານກໍຖວາຍທານ ຄັ້ງໜຶ່ງເວລາ ກອງເຂົ້າກໍຖວາຍທານຄັ້ງໜຶ່ງ  ເວລາຕີຫຼືຟາດເຂົ້າກໍຖວາຍທານອີກຄັ້ງໜຶ່ງ   ແລະເວລາທີ່ຂົນໃສ່ເລົ້າກໍຖວາຍທານອີກຄັ້ງໜຶ່ງແລ້ວໄດ້ຕັ້ງຄວາມປາດຖະ ໜາວ່າຂໍໃຫ້ໄດ້ເປັນພຣະອະ ຣະຫັນໃນອະນາຄົດພໍເຖິງພຸດທະສາດສະໜາ ຂອງສາມະນະໂຄດົມ ຈຶ່ງໄດ້ເກີດມາເປັນໂກນດັນຍະ ໄດ້ອອກບວດ ແລະໄດ້ ສຳເລັດພຣະອະຣະຫັນເປັນປະຖົມມະສາວົກຄືເປັນອົງທຳອິດຊື່  "ອັນຍາໂກນ ທັນຍະ"  ສ່ວນອ້າຍໄດ້ທຳບຸນຄັ້ງດຽວຕອນທີ່ເຮັດນາແລ້ວ  ຈຶ່ງໄດ້ເກີດມາເປັນ   ສຸພັດທະປະຣິ ພາຊົກໄດ້ສຳເລັດອະນາຄາມີຜົນເປັນພຣະອະຣິຍະບຸກຄົນອົງ ສຸດທ້າຍໃນພຸດທະສາດສະໜາ ເນື່ອງຈາກອານິສົງຈາກການໃຫ້ທານນ້ອຍ ກວ່ານ້ອງຊາຍ ສະນັ້ນຊາວພຸດເຮົາຈຶ່ງນິຍົມ ເຮັດບຸນຄູນລານດັ່ງຄຳບູຮານເວົ້າ ວ່າ. 

" ເຖິງລະດູເດືອນຍີ່ໃຫ້ນິມົນພຣະສົງມາຕັ້ງສູດໄຊຍະມຸງຄຸນເອົາບຸນຄູນເຂົ້າ "